Słyszę dosyć często komentarze na temat moich znajomych. Szkoła, rodzina i reszta środowiska zwraca mi uwagę na to z kim się przyjaźnię i spędzam czas. Są to pouczenia typu: "wpadłaś w złe towarzystwo", " Oni są źli, zmienią Cię", " Nie zadawaj się z nimi, to nie są ludzie dla Ciebie". żadna z osób które to mówią nie zna ich tak dobrze jak ja :). Natomiast każdy się wypowiada, żeby ot tak zabłysnąć swoim życiowym doświadczeniem i wielką mądrością. Moim zdaniem każdy ma swój rozum, fakt ludzie ulegają zmianie pod wpływem środowiska i nie wypieram się tego, że również się zmieniłam, jednak moim zdaniem- na lepsze :). Jakbym miała opisać moje wcześniejsze znajomości to byli to: ludzie robiący wszystko na popis, ciągła spina żeby się pokazać, Krąg dziewczyn wytykających sobie wady na wzajem i udających pomocne przyjaciółki, a w rzeczywistości robiące wszystko, żeby być najlepszą z grupy i nie patrzące na dobro innych, a na swoje, no ale przecież z dobrymi ocenkami za lizanie tyłków nauczycielom i z wzorowym zachowaniem. Tak, to było według ludzi towarzystwo dla mnie, banda pajaców :). na szczęście wyrwałam się z tych toksycznych znajomości. Trafiłam przypadkiem do grupy osób w różnym wieku spotykających się na osiedlu obok. Wszystko się zmieniło, ja również, ale moim zdaniem nie pod Ich wpływem, a dzięki nim :). Człowiek przebywając z ludźmi podświadomie się dostosowuje, to jest raczej naturalne, ale swój rozum nadal ma. Co za tym idzie nie zmieniłam się całkowicie, a np. zaczęłam słuchać trochę innej muzyki, której nie miałam wcześniej jak poznać. Teraz słyszę taka muzykę na co dzień więc przywykłam do niej, a nawet ją pokochałam :). kolejną rzeczą która się u mnie zmieniła, to spojrzenie na siebie. Tutaj nikt ze sobą nie rywalizuje, każdy chce dla wszystkich jak najlepiej, więc nie trzeba się ścigać w wyglądzie, czy nawet lajkach na Facebooku lub Instagramie, a tak wcześniej bywało. To duża różnica, ponieważ dzięki temu nie muszę szukać w sobie wad do poprawienia, a zauważam zalety i akceptuję siebie, podobam się sobie. Czuję się teraz dużo lepiej i swobodniej. Wiem, że kiedy zadzwonię z problemem nie usłyszę "zostawiłam żelazko na gazie" tylko "jasne, będę za chwilę". Nie muszę czekać na zaproszenie na spotkanie i szykować się nie wiadomo jak żeby się pokazać ludziom, wiem że wystarczy wyjść na osiedle i zawsze ktoś z nich tam będzie. Wiem, że nie muszę się zmieniać i pokazywać jaka to nie jestem piękna, z toną makijażu, Oni mnie lubią naturalną, nieuczesaną, w bluzie i trampkach bo doceniają mnie, a nie mój wygląd. Ale przecież każdy i tak mi powie, że źle na mnie wpływają, bo oceny mają złe, bo ktoś z nich nie zdał, a ktoś miał sprawę w sądzie. Nie obchodzi mnie to i dzięki temu że nie są idealni, sama nie muszę udawać ideału, którym przecież nikt nie jest. nauczyli mnie wiele, szczególnie wzajemnego wsparcia i dzielenia się. Dzięki nim stałam się mega otwartą i pozytywna osobą, pokazuję siebie i nie boję się iść w przód, bo czuję się silna, ale i bezpieczna, bo przecież mam za sobą osiedlowych łobuzów, którzy nie dadzą mi zrobić krzywdy :). Szkoda, że nie każdy może ich poznać i zobaczyć jakimi są dobrymi ludźmi, szkoda że mogą tylko zobaczyć ich wady. Przejechałam się już na ocenianiu ludzi z góry, bo właśnie o nich miałam kiedyś złe danie, a teraz każda moja myśl na ich temat zmieniła się o 180 stopni :). Uważam, że tacy przyjaciele to skarb i nie zamieniłabym ich na żadnych innych, chciałabym żeby mógł to przeczytać każdy na świecie i zastanowić się nad tym co mówi i myśli o ludziach których nie zna. Na prawdę nie warto bo największy wróg może okazać się kiedyś najlepszym przyjacielem :).
_________________________________________________
Życzę Wam żebyście mieli samych takich szczerych przyjaciół, którzy będą kochać w Was nawet wady i będą pomagać a nie rzucać kłody pod nogi.
_______________________________________________
Dziękuję Wam, że mnie przyjęliście do zgranej paczki, chociaż byłam dla Was wszystkich wtedy obcą osobą. :) Oby zawsze było tak jak jest teraz, dobranoc. :)
